W przypadku płyt polietylenowych wynika to z faktu, że łańcuchy molekularne czasami blokują fotokryształy, pozostawiając duży obszar amorficzny w biocząsteczce. Płyty polietylenowe mogą absorbować dużą energię kinetyczną uderzenia. Zgodnie z normą ASTM-D256, do określania wartości wytrzymałości na ściskanie tworzywa sztucznego stosuje się metodę pomiaru udarności. Dla porównania, wytrzymałość na ściskanie płyt polietylenowych można podzielić na poliwęglany, znane ze swojej odporności na uderzenia, które mogą być stosowane jako ogólne produkty gumowe.
Opór tarcia płyt polietylenowych jest bardzo niski. Płyty polietylenowe charakteryzują się lepszą odpornością na zużycie, niskim współczynnikiem tarcia i dobrą samozwilżalnością. Są idealnym materiałem na tuleje, wałki i tuleje. Wybór płyt polietylenowych jako pary ciernej nie tylko wydłuża żywotność urządzeń, ale także pozwala oszczędzać zasoby.
Płyta polietylenowa charakteryzuje się dobrą odpornością chemiczną. Oprócz stężonego kwasu azotowego i siarkowego, płyta polietylenowa nie jest łatwa do wytrawienia w roztworach alkalicznych ani kwasowych. Można ją stosować w rozcieńczonym kwasie solnym w temperaturze 80°C, w cyjanku sodu i kwasie solnym o stężeniu 75%, a także w wodzie i płynach czyszczących. Jak wiadomo, płyta polietylenowa bardzo łatwo pęcznieje w węglowodorach alifatycznych lub halogenkach (szczególnie w warunkach ciągłego działania wysokiej temperatury), dlatego należy zwrócić uwagę na jej zastosowanie.
Poprawa odporności na zużycie płyt polietylenowych. Wysoka odporność na zużycie to jedna z kluczowych cech płyt polietylenowych w wielu projektach, mająca kluczowe znaczenie użytkowe. Na obecnym etapie wszystkie plastikowe płyty polietylenowe charakteryzują się dobrą odpornością na zużycie, a nawet wiele materiałów metalowych nie jest już tak standardowych jak wcześniej. Wraz z poprawą masy cząsteczkowej polietylenu wysokociśnieniowego, poprawia się również odporność na zużycie tego rodzaju materiału. Odporność płyt polietylenowych na uderzenia. Wytrzymałość na ściskanie płyt polietylenowych jest związana z ich masą cząsteczkową. Gdy względna masa cząsteczkowa jest mniejsza niż 2 miliony, wytrzymałość na ściskanie płyt polietylenowych wzrasta wraz ze wzrostem względnej masy cząsteczkowej, a wyższa wartość wynosi około 2 milionów. W tym momencie wytrzymałość na ściskanie będzie spadać wraz ze wzrostem względnej masy cząsteczkowej.
Czas publikacji: 31 maja 2022 r.
